Vorig jaar maakte ik, een serie portretten van mensen met allerlei verschillende etnische achtergronden.
Als eerste vrouwelijke fotograaf in Nederland werd ik met met deze foto’s met een Gold Master Kwalificatie onderscheiden. De hoogste onderscheiding in Nederland op Fotografie gebied.
Mijn voorliefde voor mensen, andere culturen en reizen komen samen in deze portretten.
Met deze foto’s wil ik de kijker verbinden met andere culturen, in gevoelens van authenticiteit, omdat wij in de kern allemaal gelijk zijn.
Fotografie is een universele taal, een taal die verbindt. Het portfolio draagt de titel ‘in the name of the Father’ en is een eerbetoon aan mijn vader,
die veel te jong is overleden. Mijn vader, een fanatieke amateur fotograaf, heeft de basis gelegd voor wat later mijn grote passie zou worden.
De passie van Henri van Sypesteyn was verzamelen, waarbij hij een sterke voorkeur had voor porselein.
Zijn interesse om porselein te verzamelen begon doordat hij van zijn moeder het ‘flesje van Böttger steengoed kreeg.
Van zijn vader erfde hij de passie voor o.a. portretten verzamelen.
Het portret schilderen van tóen is vergelijkbaar met de fotografie van nú: het vastleggen van mensen en (levens)gebeurtenissen.Zowel Jonkheer Henri van Sypesteyn als ik zijn bevlogen kunstenaars, die, ieder op zijn/haar eigen manier het leven vastlegde/vastlegt van de mensen om het als een document door te geven aan volgende generaties.
Je bent van harte welkom!
